Aardappelmoeheid wordt veroorzaakt door het aardappelcyste-aaltje. Als larve dringt dit aaltje in de wortel binnen van de plant. Het aaltje groeit dan tot een volwassen exemplaar en dan vindt de bevruchting plaats. De vrouwelijke aaltjes zwellen op door de eitjes die ze in zich hebben. Hierdoor breken de wortels open en zijn de zwangere vrouwtjes zichtbaar (zie foto). Later worden deze cysten bruin en taai. Bij het rooien blijven ze in de grond achter en kunnen jarenlang infectueus blijven. Pas wanneer er weer aardappels worden gepoot op dezelfde plaats (of andere leden van de nachtschadefamilie, zoals tomaten of paprika’s), komen de aaltjes naar buiten en tasten de wortels van het nieuwe gewas aan. Je kunt niet heel veel doen om de aaltjes te bestrijden. Wel is belangrijk om nooit drie jaar achter elkaar op dezelfde plaats aardappels te poten. Dit heet vruchtwisseling. Er zijn rassen die enigszins resistent zijn tegen de aaltjes. Verschillende rassen telen verkleint ook het risico.

Bestrijding aardappelcystenaaltje

Als nateelt van vroege aardappel kun je Solanum Sisymbrifolium (litchitomaat) zaaien. Dit gewas is nauw verwant met de aardappel, en wekt de aardappelcystenaaltjes uit hun cysten, maar ze krijgen van deze soort geen voedsel, zodat ze sterven.